Dziś chciałam wam trochę poopowiadać, właśnie o kilku miesiącach, kiedy mieszkałam w Atenach, bo uważam, że może to być ciekawy dość temat i jak wspomniałam wcześniej, tym razem nie chce ograniczać się tylko do stylizacji na tym blogu, ale zrobić z tego mały lifestyle.
No więc od początku!
W połowie września 2019 roku wyjechałam wraz z moją kumpelką z roku na erazmusa do Aten!
O tym, że wyjeżdżam dowiedziałam się tak naprawdę 2 może 3 tygodnie wcześniej (byłam na liście rezerwowych i po prostu miejsce się zwolniło). Jechałam, a w sumie obie jechałyśmy tam z bardzo, bardzo pozytywnym nastawieniem. Choć od samego początku trochę nam się komplikowało, mi w ogóle jeszcze z samym wyjazdem, później z mieszkaniem, takie tam... aż w końcu uczelnia! Z samego erazmusa było ok 300 studentów! Co ciekawe, najwięcej było Belgów, Francuzów i Włochów. Powiem wam szczerze, że poziom uczelni na którą trafiłyśmy chyba lekko nas przerósł i śmiało mogę powiedzieć, że byłam/byłyśmy jednymi z najgorszych studentów. Bardzo dużo miałyśmy do robienia, a nie były to dla nas łatwe rzeczy. Dużym plusem na pewno było to, że sam ESN (to organizacja związana z erazmusem, w której osoby starają się pomóc zaklimatyzować innym przyjezdnym) organizował baaaardzo dużo imprez i spotkań, gdzie rzeczywiście można było się zintegrować.
Chciałabym wam też trochę przybliżyć cały ten temat zdjęciami. Będzie mi też trochę łatwiej wrócić wspomnieniami do tego czasu.
Pierwsze co muszę wam powiedzieć, że warzywa w porównaniu do naszych to niebo! Są cudowne, pyszne (w sumie nie tylko warzywa, bo owoce i FETA też!) pierwsza klasa. Kawa lokalna... coś cudownego, mimo że fanką kawy nie jestem, jeśli będziecie w Grecji koniecznie spróbujcie FREDDO ESPRESSO!!!
Za to makarony....... okropność! Ale w końcu to Grecja, a nie Włochy, więc skupiłam się na lokalnym żarełku. Lokalne to wiadomo sałatka grecka i souvlaki - to moja druga ulubiona potrawa. Souvlak to pita z warzywami, jakimś mięchem (choć nie smakowało mi lokalne mięcho, więc brałam z serkiem haloumi) i sosem (najczęściej niby tzatziki); lecim dalej;
chcę wam teraz pokazać moje ulubione miejsca
na pierwszy rzut daję wam wzgórze Philipapposa, właściwie chodzi tam o pomnik - ale pomnik nie jest tak interesujący jak przepiękny widok na Akropol i morze. Idealne miejsce na winko z kimś, zachód, szczególnie, że w porównaniu do inncyh wzgórz jest tam zazwyczaj najmniej ludzi, ale jest jeszcze jedno miejsce lepsze niż to!
A najlepszym miejscem (z którym się najbardziej chyba zaprzyjaźniłam) było morze.
Mieć morze blisko siebie to jest najcudowniejsza rzecz na świecie.
Chciałabym wam też pokazać najstarszy (chyba) cmentarz, na którym byłam 1 listopada - pierwszy raz to święto spędziłam sama, bez rodziny. Postanowiłam mimo wszystko utrzymać naszą tradycję i przejść się po grobach. Wszystkie były marmurowe, białe - przepiękne...
Pomyślałam sobie, że jednego semestru w jednym poście nie jestem w stanie wam pokazać, więc zrobię jeszcze drugą część :)
Napiszcie pls czy spoko są takie wpisy?
Pozdro!!!!!
